De hele middag straalt Carlo Chantrel ervaring en zelfvertrouwen uit. Zijn handen vinden de juiste pannen en ingrediënten zonder haperen. In een paar uur ontlokt hij de heerlijkste geuren aan grondstoffen waar een thuiskok zich geen raad mee zou weten. Maar als hij het eindresultaat aan het einde van de middag op de foto moet zetten, glijdt het vertrouwen ineens van hem af.
Ze zijn belangrijk, die foto’s. Nu restaurant Tilia haar inkomsten vooral uit afhaalmaaltijden haalt moeten de weekmenu’s zo verleidelijk mogelijk online staan. Het voorgerecht van deze week ziet er prachtig uit: een rouleau van zalm met zeewier, zoetzure komkommer, crème, algenkrokant. Maar het lukt Chantrel steeds niet de kleuren en vormen te vangen op het schermpje van zijn iPhone.
Terwijl de chef staat te klooien met licht, schaduw en steeds een andere fotohoek, begint het nieuws op de radio. ‘Minister De Jonge ziet met de huidige besmettingscijfers nog geen ruimte voor versoepeling van de coronamaatregelen rond kerst’, meldt de nieuwslezeres. Mogelijk zijn zelfs verscherpingen nodig. Leerling-kok Roy kijkt collega’s Lisa en Jos aan. ,,Hoorde je dat?”
Met corona op bed
Toen de eerste horecasluiting werd afgekondigd, op zondag 15 maart, lag sommelier Mariëlle Vink (31) op bed met het coronavirus. ,,Hondsberoerd. Ik moest op mijn buik liggen om lucht te krijgen.”
Haar eerste reactie toen ze hoorde dat De Zwaan, zoals Tilia toen nog heette, dicht moest? Opluchting. ,,Hoefde ik geen vervanging te regelen. Want zelf werken zat er niet in en een plan B was er niet echt. Maar ja: toen verwachtte ik natuurlijk niet dat de sluiting zo lang zou duren. En ook niet dat dit twee maanden later mijn eigen restaurant zou zijn.”
Ik verwachtte niet dat die eerste sluiting zo lang zou duren. En ook niet dat dit twee maanden later mijn eigen restaurant zou zijn
Mariëlle Vink, Eigenaresse Tilia
